6 juni Bestemming Christina Lake werd Princeton

De dag begon weer frisjes, het autodakje bleef nog even dicht en onze jasjes aan. De temperatuur over de dag verschilde van 10 graden tot 24 graden.
Hoe hoger in de bergen hoe kouder maar de bergtoppen waren prachtig besneeuwd dus de kou dubbel en dwars waard.
Iets lager weer veel mooie groene natuur en enorme bergketens van steen waar de weg doorheen loopt/uitgehakt is. Zo stoer zijn die bergen en zo nietig voel je je als mens als je daar doorheen rijdt.

Onderweg hebben we op verschillende plaatsen een paar soorten hertjes gezien. Twee mooie exemplaren stonden veel te dicht bij de weg. Oei kan niet goed aflopen met dat stel.
De dode eland, die langs de weg lag, hebben we toevallig op film. Wat een groot dier is dat zeg. Je zal het op je motorkap krijgen!
Wie ik wel op foto heb is de kleine eekhoorn. Tsja net het ene beestje wat we zo goed kennen, hè? Niet speciaal, maar het is oooh so cute.
Ik verwacht nog een blog te schrijven dat we een groot gewei zagen, dichterbij durfden te kijken, op onze tenen liepen met ingehouden adem en we vanuit de dicht begroeide bossen een donkere lokroep hoorde......twee elanden die elkaar voor het eerst ontmoeten. En dit alles net op een heuvel waar wij toevallig aan het picknicken waren en ik net de camera tevoorschijn pakte om de picknickplek vast te leggen....hoe leuk?!......dream on hihi.

We hebben wel op een vreselijk mooi plekje geluncht vanmiddag. In het plaatsje Greenwood. Stel je een groot grasveld voor (al het gras is super groen en mooi hier) met een handvol hoge bomen, smalle hoge bomen a la Bob Ross. Verspreid staan drie picknicktafels en een wc hokje. Het wc hokje was schoon en daar was zelfs wc papier aanwezig en er zat heerlijk zachte schuimzeep in de dispenser. Ongelofelijk. Maar ik dwaal af.
Achter dat veld is een bos met een beekje en voor dat veld loopt een weg waar onder andere de grote trucks boomstammen vervoeren. De achtergrond van het geheel is bezaaid met bergen. Groene bergen met smalle sparren en andere naaldbomen. De lucht is blauw met een enkele wolk. Het was prachtig en onze broodjes smaakten extra lekker :-)

De eerste 1000 kilometer zit er op! We wilden naar Christina Lake rijden en daar overnachten maar ik stuurde de Mustang om half een al die kant op. Rick nam het stuur over en we crosten verder over highway 3 richting Oyosoo (hoe spel ik die plaats? Mooi gelegen bij een groot meer. Een erg toeristishe badplaats) , Castlegar naar Princeton.
Poeh, ruim 500 km vandaag gereden.
Morgenmiddag zijn we dus al in mijn geliefde stad : (hoop ik, denk ik, verwacht ik, geen idee, nooit geweest, gewoon een gevoel, maar ik weet het bijna zeker...) Vancouver!!!!!

Om onze buiken iets in toom te houden gingen we aan de salade zoals afgesproken. Rick werd gek van vreugde toen hij een gasfornuis ontwaarde in het simpele jaren zeventig motel (zo lachen, die lampen alleen al hihi) dus wilde hij meteen gaan koken. De simpele salade werd een uitgebreide maar gezonde salade a la Rick. Wat overbleef, bewaren we voor het ontbijt en lunch. De broodjes zijn al ingeslagen vanmiddag.

Princeton hebben we niet eens bekeken. Het is iets meer dan drie straten met wat woonwijken. Waarschijnlijk zijn we van de supermarkt prijzen zo geschrokken dat we het erbij gelaten hebben voor vandaag. Na de maaltijd gaan we een serie kijken (waarschijnlijk "Suits") en dan ga ik mij geestelijk voorbereiden op een bezoek aan een nieuwe te gekke stad. Sweet dreams :-)
En nee Marga, Rick deed geen knuffelbeer na..... Thanks voor posten dames, erg leuk!